Lech Kamiński

Poeta

Rodzi się o świcie - zwyczajnie
gdy dzień toczy krwawą walkę ze zmrokiem
Poeta na ziemię spływa ciepłym deszczem
powstaje z zapachu łąk i kwiatów
tak właśnie rodzi się poeta

Rodzi się z płaczem i niezadowoleniem
zdjęto go brutalnie z niebios
ma jak każdy w piersi serce
by kochać nim gorąco

Poeta kocha inaczej
cały oddaje się swej pani
zwykle jego starania idą na marne
są wzgardzone - taka już jest miłość poety

Poeta rodzi się z wielkiej miłości
jego jest nieogarnięta słowem
o niej śpiewa wiersze swej wybrance

Tak właśnie rodzi się poeta

Morze
 ( po wystawie)

na tle błękitnego nieba
morze zachwyca wodami w zieleni
drobne obłoczki wróżą spokój
lecz nie jest on morza domeną

na prawo czai się fala
nie widać jej siły
wiatr jej swojej udzieli
załamie się uderzy porwie
wszystko co jej się należy

plażę od wieków fala zalewa
niszczy co zbudował człowiek
wali gromem sto miechów
kruszy obuchem - na piasek

morze kusi kolorami wieloma
obiecuje przygodę
oczy mami złotą plażą
za brak szacunku karze surowo
czasem - życiem

kocham wody szalone
przepełnione tęsknotą za nieznanym
ptaki białe żebrzące za chlebem
piasek na błysk słońcem wyzłocony